Brussel (Gedichtendag 2013)

Voor deze 14de gedichtendag met als thema muziek, plaats ik graag dit gedicht van Alhadi Adam Agalbeldour. Hij is vluchteling en vrijwilliger bij het Info- en soeppunt van Vluchtelingenwerk Vlaanderen. Dit mooie gedicht, een lied voor Brussel als het ware, bracht hij een week geleden op het dankfeest voor de vrijwilligers – in het Arabisch. Zijn mooie stem, en het warme en zangerige declameren, moet je er dus zelf bij denken.

شمعة فى قلب بروكسل
من وراء الشواطئ البعيدة
ومن أسداف المدن الرمادية
ومن أحشاء الجزر المرجانية الجميلة
ومن رائحة السافانا الآزلية
ومن زخات مطر خط الاستواء
ومن ألسنة رياح الصحراء  و الجبال الزرق
من همس الأمهات الحنونات
تدفقت الأحلام فى قلب كل أنسان
كشلالات المرمرالمسكونة بالمشاعر و القبلات العميقة
لتمتزج بزخات مطر بروكسل المعبقة بعطر القصائد الذهبية
المغسولة بضوء الشموع و الفرح الاسطورى
لتفوح رائحة قوس قزح بلطف
ملقحة  بدموع مليون فنان
آه…. ما أحلى الحياة عندما نكون عنوان للمطر و الأناشيد
وما أروع البكاء عندما نكتشف اننا مواطنون
نشكل هذا البحر بفخر كسلسلة لنجيمات فريدة
كل شيئ هنا رائع مدهش مغسول  بالاغنيات الجميلة
كل شيئ مرسوم  بالدفئ  و المواويل
وجميعا نحن هنا سمفونيات وفيثارة
نهطل سحابة للأنتماء الواحد
للحب و الأحلام .. و الشجون و التآملات .. للفرح و العناق
لضوء ارواحنا الشفافة
آه.. ما أروع أن يولد الجميع بلون الشمس
بنكهة الياسمين وخيال الأفق  الساحر
برائحة السهول الرخوة و الرحيق الخرافى
ومن وراء كلماتنا الخالدة نحن ترنيمة للفرح الأبدى
نحن كتاب من القلب للقلب
تفسرنا كل لغات العالم أنشودة  فى قلب بروكسل
23-06  2011
بروكسل متحف الفنون الجميلة
البوذار

Licht in het hart van Brussel, deze stad

Vanachter
de verte van wijdse kusten,
de donkerte van grijsgrauwe steden
de diepte van prachtige koraaleilanden
de verre eindeloze savanne en haar geuren
de stortregens van de evenaar
de tongen van de woestijnwinden
de blauwe bergen

Vanuit
het gefluister van liefdevolle moeders
storten dromen
zich in het hart van elke mens
als marmeren watervallen
gezwollen door oprechte gevoelens
en tere kussen

Ze vermengen zich
met de neerslag,
hier in deze stad
geurend naar gouden verdichtsels
gewassen in het licht van kaarsen
oplichtend door een fabelachtige blijdschap
een zachte regenbooggeur verspreidend
versmeltend met de tranen van zovele kunstenaars

Ah, hoe zoet is het leven
wanneer we één worden met die regens
en de hymnen van deze stad
hoe schitterend klinkt het geween
wanneer we ontdekken dat wij de stedelingen zijn, hier in deze stad

We vormen met trots een zee
van aaneengeregen oplichtende sterretjes
alles hier
is schitterend en wonderbaar
deinend in schone liederen
is getekend met warmte en liefde
is een symfonie van liefde en dromen
wij regenen neer
van het plafond
tot een unieke weergaloze trouwhartigheid
is een snarenspel
van heimwee en mijmeringen
van vreugde en omhelzingen
van transparante zielenlicht

Ah, hoe schitterend
dat iedereen wordt geboren
met de kleur van de zon
met de smaak van jasmijn
met de verbeelding van een betoverende horizon
met de geur van zachte vlakten
met de nectar van bijgeloof

En van achter onze tijdloze woorden
zijn wij
een lofzang van de eeuwige vreugde
één boek van hart tot hart
wij weerklinken alle talen
als een hooglied
in het hart van deze stad

(vertaling Stijn Van Asch / bewerking Ilse Wijnen)