In de zomerweek van Aardewerk kwam ook Jacques Ellul aan het woord. We kregen een interview te zien met de Franse filosoof.
Hij beschrijft onze moderne maatschappij als een ‘technologische maatschappij’ waarbij techniek alle levensprocessen domineert (technologisme/scientisme). Onzeobsessie om technologische controle over de natuur te verkrijgen leidt volgens hem tot verdere uitbuiting van de rijkdommen van de planeet.
Ik ben het volstrekt oneens met hem over wat hij zegt over de stad. Ellul ervaart de stad als een verheviging en verdichting van de morele en sociale problemen zoals onderdrukking, verarming en normvervaging. Hij vindt dat in de stad de kwaliteit van leven wordt aangetast, dat stedelijke situaties levensbedreigend zijn (individualisering, afnemende solidariteit).
Volgens mij ligt een duurzame toekomst net in de steden. Wie in de stad woont, spaart op open ruimte, verbruikt minder energie (zeker wie woont in een appartement of rijwoning), heeft minder de auto nodig, winkelt in de buurt. “Een echte groene woont in de stad” zeg ik bij wijze van boutade wel eens in discussies. Als iedereen in een fermette op de buiten gaat wonen, blijft er geen open ruimte meer open en is de mobiliteitsknoop niet meer te ontwarren.
Voorwaarde is natuurlijk dat onze steden zelf ecologischer worden: zuinige stadsbussen, meer openbaar vervoer, projecten van autovrij wonen, zuivere waterlopen, ecologisch bouwen.
Els Keytsman 